อาการเอดส์ และโรคเอชไอวี โรคร้ายที่ยังรักษาไม่หาย

อาการเอดส์ และโรคเอชไอวี โรคร้ายที่ยังรักษาไม่หาย และยังเป็นหนึ่งในโรคที่คุกคามชีวิตมนุษย์ที่สุดอีกโรคหนึ่ง

ปัจจุบันสามารถรักษาโรคเอชไอวีให้ไม่พัฒนาไปสู่โรคเอดส์ โดยไวรัสเอชไอวีในร่างกายของผู้ป่วยจะน้อยลง จนถึงขั้นที่ตรวจไม่เจอเชื้อ

แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่มีเชื้อในร่างกาย ยังคงต้องทานยาและรักษาต่อไปภายใต้การดูแลของแพทย์

แต่ข้อดีของการรักษาจนไวรัสลดน้อยลงก็คือ ช่วยให้ผู้ป่วยไม่มีอาการของโรคปรากฏ ไม่เข้าสู่ภาวะเอดส์ ไม่มีโรคแทรกซ้อน มีอายุขัยที่ยืนยาวดังเดิม สามารถใช้ชีวิตได้ราวกับว่าไม่ได้ป่วย

เอดส์และเอชไอวีไม่เหมือนกัน เอชไอวี เป็นไวรัสอันเป็นสาเหตุที่ก่อให้เกิดโรคเอดส์ หรือภาวะเอดส์ โดยที่เริ่มต้นนั้นผู้ที่ได้รับเชื้อเอชไอวี เบื้องต้นจะเริ่มมีอาการป่วยคล้ายกับเป็นไข้หวัดใหญ่ หรือไม่สบาย ซึ่งเป็นปฏิกิริยาการตอบสนองของร่างกายที่มีต่อเชื้อไวรัสเอชไอวี อาการต่าง ๆ หายไปได้เอง

อาการเอดส์ ตัวอย่างอาการที่อาจจะเกิดขึ้น หลังได้รับเชื้อเอชไอวี

– เป็นไข้ หนาวสั่น ปวดศีรษะ วิงเวียนบ่อย คลื่นไส้อาเจียน
– ไอเรื้อรัง
– รู้สึกไม่มีแรง กล้ามเนื้ออ่อนแรง ปวดเมื่อยตามร่างกาย
– มีผื่นขึ้นตามร่างกาย หรือผิวหนังอักเสบ
– ต่อมน้ำเหลืองบวม
– ท้องเสียเรื้อรัง
– น้ำหนักลด

อย่างไรก็ตามอาการเหล่านี้ก็เป็นอาการทั่วไป ๆ ที่เมื่อร่างกายได้รับเชื้ออะไรก็ตามจะเกิดปฏิกิริยาตอบสนอง ซึ่งอาจจะไม่ใช่เชื้อไวรัสเอชไอวีเสมอไป การเข้ารับการตรวจจึงเป็นทางออกที่ดีที่สุด

เนื่องจากอาการติดเชื้อเอชไอวี ไม่สม่ำเสมอเป็นแล้วหายไปได้เอง ทำให้ผู้ป่วยบางท่านไม่ได้เข้ารับการรักษา เนื่องจากไม่ทราบว่าได้รับเชื้อ หรือทราบแล้วแต่ไม่รักษา ทำให้เข้าสู่สภาวะเอดส์ในเวลาต่อมา

ตัวอย่างอาการที่อาจจะเกิดขึ้น เมื่อกำลังเข้าสู่ภาวะเอดส์ หรือโรคเอดส์

– ปอดอักเสบ
– มีอาการซึมเศร้า หรือมีปัญหาเกี่ยวกับระบบประสาท
– มีไข้เรื้อรัง
– ท้องเสียเรื้อรัง
– อาจะมีอาการความจำเสื่อม หรือสูญเสียความทรงจำ
– ป่วยด้วยโรคต่าง ๆ แบบไม่มีสาเหตุ

เท่าที่กล่าวมา อาการเอดส์ ก็เหมือนกับอาการป่วยของโรคอื่น ๆ ดังนั้นหากต้องการทราบจริง ๆ ว่าได้รับเชื้อเอชไอวีหรือไม่ ควรเข้ารับการตรวจ

การรักษาโรคเอชไอวี

ยาที่ใช้ในการรักษาปัจจุบัน คือ ยาต้านรีโทรไวรัส (ARV) เป็นกลุ่มยาต้านไวรัสหลาย ๆ ชนิด โดยยานี้จะมีฤทธิ์ควบคุมไม่ให้ไวรัสขยายพันธุ์ ช่วยลดความเสี่ยงในการแพร่เชื้อสู่ผู้อื่น

สำหรับผู้ที่คาดว่าตัวเองน่าจะได้รับเชื้อไวรัสเอชไอวีมา สามารถลดโอกาสในการติดเชื้อได้โดยให้ทานยา ARV ภายใน72 ชม. หลังได้รับความเสี่ยงหรือหลังสัมผัสโรค จำไว้ว่าต้องได้รับยาเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

หากท่านใดที่ไม่ได้มีเชื้อเอชไอวีแต่มีความเสี่ยงสูงที่คาดว่าจะได้รับเชื้อเอชไอวี และต้องการป้องกันก็สามารถทานยา ARV เป็นประจำทุกวัน เพื่อลดความเสี่ยงนั้นได้

อย่างไรก็ตามควรปรึกษาแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับวิธีทานยา ARV ไม่ว่าจะทานก่อนหรือหลังสัมผัสเชื้อ และสิ่งสำคัญคือ ควรสวมใส่ถุงยางอนามัยเสมอ

สิ่งสำคัญ คือ การตรวจหาเชื้อเอชไอวี

หากสงสัยว่าตนเองได้รับความเสี่ยงมาหรือไม่ ไม่ว่าจะเป็นความสงสัยที่เล็กน้อย การตรวจเพื่อหาเชื้อเอชไอวี ก็เป็นทางออก ที่ดีที่สุด

เพื่อช่วย ให้เกิด ความคลายกังวลใจ และหากตรวจพบตั้งแต่แรก จะช่วยให้คุณวางแผนในการใช้ชีวิต ดูแลสุขภาพร่างกายของตนเอง และคนในครอบครัวได้เป็นอย่างดี นอกจากนี้ยังเข้าสู่การรักษาได้ไวขึ้น ซึ่งเป็นผลดีต่อการรักษามาก ๆ

หากท่าน ไม่ต้องการตรวจ ที่โรงพยาบาล หรือสถานพยาบาลต่าง ๆ ในทันที ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด ๆ ก็ตาม ปัจจุบันสามารถ ตรวจคัดกรองการเอชไอวีด้วยตนเอง ได้แล้ว โดยชุดตรวจคัดกรองเอชไอวี ด้วยตนเองนี้ จะใช้วิธีการตรวจที่ง่าย ๆ และรู้ผลรวดเร็วภายใน 15 นาที และส่วนใหญ่แม่นยำกว่า 99%

ไม่ต้องกังวล ว่าเป็นการตรวจคัดกรองแล้ว จะเชื่อถือได้หรือไม่ เพราะว่าในคลินิก หรือโรงพยาบาล หรือสถานพยาบาล ต่าง ๆ จะทำการตรวจคัดกรอง ก่อนอยู่แล้ว หากพบว่า มีความเสี่ยงจริง ก็จะดำเนิน การตรวจยืนยัน ด้วยวิธีอื่น เพื่อยืนยันผลการตรวจอีกรอบหนึ่ง

ดังนั้น การตรวจคัดกรองด้วยตนเอง จึงเป็นเรื่องที่ ท่านสามารถทำได้ เพียงเลือกซื้อ ชุดตรวจที่มีมาตรฐาน มีเลขอย. และตรวจตามเวลา ที่ถูกต้องเหมาะสม ก็จะทำให้ผลตรวจนั้น มีความน่าเชื่อถือจริง ๆ

อีกทั้งการตรวจเอชไอวีไม่ได้ถูกจำกัดว่าตรวจได้แค่ครั้งเดียว ดังนั้นหากไม่มั่นใจ ท่านจะตรวจซ้ำ หรือตรวจบ่อยแค่ไหนก็ได้

การติดเชื้อ เอชไอวีไม่ใช่สิ่งที่แย่ที่สุด ลองคิดกลับกันว่า หากไม่ลองตรวจ หรือตัดสินใจ ตรวจสักครั้ง และปล่อยให้เชื้อไวรัส ทำลายลุกลาม ไปนานหลาย ๆ ปี ท่านจะเข้าสู่ ภาวะเอดส์ และเสียชีวิต ในที่สุด แต่ตลอดเวลา ที่ผ่านมา ท่านได้แพร่เชื้อ ให้กับผู้อื่น ไปแล้วกี่คน แพร่เชื้อให้กับคน ที่เรารักหรือไม่ นี่คือสิ่งที่แย่ และเลวร้ายมาก ๆ

“ดังนั้น ตรวจดูสักครั้ง เมื่อสงสัยว่าได้รับความเสี่ยงหรือไม่ เพื่อตนเอง เพื่อคนที่คุณรัก และเพื่อผู้อื่น”